Bebeğim!
Sana anlattığım bütün masalların sonu hep mutlu bitti, biliyorsun. Kocaman devleri, kötü kalpli cadıları, hain kurtları hep alt ettik birlikte. Kimi bir sarayda mutlu, mesut şarkılar söyledik, kimi ormandaki kulübemizde şen şakrak sofralarda yemek yedik.
Sen minik keçi yavrusu oldun, saatin arkasına saklandın. Ben pamuk prenses oldum, öptün de uyandım. Pinokyo da olmadın değil arada… seni küçük yalancı! Kırmızı Başlıklı Kız’ın yol arkadaşı, Kül Kedisi’nin can yoldaşı olduk seninle. Pamuk Nine’nin pamuktan yastıklarını bıkmadan, usanmadan silkeleyip yüzlerce sabah, gecelerimize pamuktan karlar yağdırdık birlikte. Sen İnci prensesin göz yaşlarından kolyeler taktın boynuma, ben seni yılda bir açan çiçek gibi incitmeden kokladım, parmak çocuk gibi atlaslara ipeklere sarıp, sakladım koynuma.
Şimdi masalımıza hiç bilmediğimiz kötü kalpli yaratıklar musallat olsa da… Olsun… Masal bu ya…
Meraklanma küçüğüm! Hayat o kadar da acımasız olamaz ya.
Bir minicik kalbin solmasına izin verir mi hayat? Kömür gözlerindeki ışığın körelmesine göz yumar mı göz göre göre? Hayat dursa, annen durur mu sandın? Annen gerekirse herkesle, her şeyle savaşır. Devlere, ejderhalara da kafa tutar, hayata da. Kaf Dağı’na çıkar, o bulunmaz meyveyi bulur, getirir sana. Zümrüt-ü Anka kuşundan tüy de yolar, sonu ne olursa olsun. Yeter ki sen iyi ol diye gecelerce uyumaz dualar eder. Yıldızlarla konuşur, senin için dilekler diler. Annen siper eder bu değersiz bedenini sana. Kendisi yenilmeden, senin yenilmene müsaade etmez. Meraklanma! Kendinden vazgeçer de senin saçının telinden vazgeçmez annen.
Sen hiç korkma küçüğüm! Bizim masalımızda kötüler bir bir yenilecek. Birbirimize anlattığımız, hatta çoğu zaman uydurduğumuz diğer tüm masallar gibi...
Hiç korkma, hiç! Sen hayatın bana en tatlı armağanı, sen benim gözümün nuru, biriciğim, sen benim inci tanem, üzüm karam.
Hiç korkma, benim en güzel masalım! Diğer tüm masallarda olduğu gibi, iyi olan, güzel olan, hep kötüye galip gelecek. Ve inan anneciğinin sözüne; sana anlattığım bütün masallar daima mutlu sonla bitecek. Tıpkı bizim masalımız gibi...
Sana anlattığım bütün masalların sonu hep mutlu bitti, biliyorsun. Kocaman devleri, kötü kalpli cadıları, hain kurtları hep alt ettik birlikte. Kimi bir sarayda mutlu, mesut şarkılar söyledik, kimi ormandaki kulübemizde şen şakrak sofralarda yemek yedik.
Sen minik keçi yavrusu oldun, saatin arkasına saklandın. Ben pamuk prenses oldum, öptün de uyandım. Pinokyo da olmadın değil arada… seni küçük yalancı! Kırmızı Başlıklı Kız’ın yol arkadaşı, Kül Kedisi’nin can yoldaşı olduk seninle. Pamuk Nine’nin pamuktan yastıklarını bıkmadan, usanmadan silkeleyip yüzlerce sabah, gecelerimize pamuktan karlar yağdırdık birlikte. Sen İnci prensesin göz yaşlarından kolyeler taktın boynuma, ben seni yılda bir açan çiçek gibi incitmeden kokladım, parmak çocuk gibi atlaslara ipeklere sarıp, sakladım koynuma.
Şimdi masalımıza hiç bilmediğimiz kötü kalpli yaratıklar musallat olsa da… Olsun… Masal bu ya…
Meraklanma küçüğüm! Hayat o kadar da acımasız olamaz ya.
Bir minicik kalbin solmasına izin verir mi hayat? Kömür gözlerindeki ışığın körelmesine göz yumar mı göz göre göre? Hayat dursa, annen durur mu sandın? Annen gerekirse herkesle, her şeyle savaşır. Devlere, ejderhalara da kafa tutar, hayata da. Kaf Dağı’na çıkar, o bulunmaz meyveyi bulur, getirir sana. Zümrüt-ü Anka kuşundan tüy de yolar, sonu ne olursa olsun. Yeter ki sen iyi ol diye gecelerce uyumaz dualar eder. Yıldızlarla konuşur, senin için dilekler diler. Annen siper eder bu değersiz bedenini sana. Kendisi yenilmeden, senin yenilmene müsaade etmez. Meraklanma! Kendinden vazgeçer de senin saçının telinden vazgeçmez annen.
Sen hiç korkma küçüğüm! Bizim masalımızda kötüler bir bir yenilecek. Birbirimize anlattığımız, hatta çoğu zaman uydurduğumuz diğer tüm masallar gibi...
Hiç korkma, hiç! Sen hayatın bana en tatlı armağanı, sen benim gözümün nuru, biriciğim, sen benim inci tanem, üzüm karam.
Hiç korkma, benim en güzel masalım! Diğer tüm masallarda olduğu gibi, iyi olan, güzel olan, hep kötüye galip gelecek. Ve inan anneciğinin sözüne; sana anlattığım bütün masallar daima mutlu sonla bitecek. Tıpkı bizim masalımız gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder