Son 6 - telafi

ılık bir kasım sabahı ankara’da..
ben bu günü aramaya gidiyorum

tek başıma

inadına inadına
kalbimi kamaştıran güneşe karşı
akşama doğru yol alıyorum

yelkovanın
ben olduğunu
hayal ediyorum

ki akrep beni ne zaman tutsa
aşk düşecek yüreğime
biliyorum

tutulmak istemiyorum

yaprakların terk ettiği
kış ağaçlarının içinden geçerek
işe gidiyorum

öyle çok şey var ki aklımda
zihnimin inzibatlarına karşı
siperdeyim

bir şeyler okuyabilme umudum hala var
böylece gözyaşlarımı erteleyebilirim

içimden mırıldanıyorum
iyi ki okuyabiliyorum
iyi ki yazabiliyorum

bir de konuşabilsem...


***************************************************************

okura not:

son günlerde
ne zaman aynada kendimle selamlaşsam
aynı soruyu soruyorum

“nasıl kurutacağız bu göz yaşlarımı?”

konuşarak azizim... yoksa konuşmadık ne varsa seninle, hep iki damla yaş olarak duracak gözlerimde