seyrüsefer

yolculuğumu tamamladım
birim zamanda yol aldım
soluğum elverdiğince dünya gözüyle yaşama dokundum
belki de yaşamı dokudum

sahi kaç ilmekli bir halıydı hayat?

bilemedim.
bilmek de istemedim.

ilmekleri nereye attım
hayatımı mı düğümledim
yoksa düğümleri hayata mı çözdüm

ben perdesini araladım hayatımın.
kavgalarımın ve zaferlerimin yerle yeksan anıtı bedenime baktım.
soluklandım

varlığını çoğu zaman fark etmediğim
yoklukların
azlıkların
ve imkansızların tınısını
iç geçirişlerimde yankılanan
nefesime tutundum.

ve anladım ki o an, çokluktan tekliğe ulaşmakmış hayat.

yüzlerce ilmeği birleştirdim
kadere yazılmadım
kendi kaderimi yazdım.

ben
uzağa giden