DÖNÜŞ

Ben seni bir deniz kıyısı sevdim
Kanamalı midye kesiğiydi gülüşün
Yaşamla kavgalı sevmeler sunuyordu döke saça
Ve kayaya sevdasını anlatırken dalgalar saçlarında
Yosunlar dolandı yarama
Yükseldikçe devrildi kumdan kalelerim
Gittikçe küçüldük ben ve yorgun ellerim
Öylesine bilmeden
Sana geldim

Ben seni bir martı türküsü sevdim
Sancılı kanat darbesiydi gülüşün
Bahar kokulu yağmurlar yağdırıyordu içimdeki sılaya
Ve uzaklar ağlarken deniz karası bakışlarında
Bir bebek eli sarıldı parmağıma
Tahribi yüksek fırtınaydı senden gidişlerim
Tutsaklığımda örselendi asi esişlerim
Her seferimde yeniden
Sana geldim

Ben seni bir ömür bitişi sevdim
Acılı ney sesiydi gülüşün
İsli nameler bırakıyordu yangın artığı duvarlarıma
Ve kör bir karanlığa bilenirken umutlar avuçlarında
Uğursuz kuşlar kondu dalıma
Uzun yol karamsarlığı taşıyordu dönüşlerim
Bir çift buz mavisinde söndü ateşlerim
Son defa ölmeden
Sana geldim