Okuruma Mektup!

Sevgili Okurum,

Son bir kaç gündür gündemi meşgul eden "BİRİSİ YAZILARIMI ALIP KENDİ ADIYLA YAYINLIYOR " konusundaki son yazımı yayınlıyorum. Mevcut durum çözülmüş, ilgili sayfada bana ait olan metinler blog sahibi tarafından kaldırılmıştır. Bu süreçte bana tam destek veren can dost Simi'ye ve Birmilyonkalem.com Sitesi Yöneticisi Erkan BAL'a, 1 MK Editörleri BirGaripWomen ve Kırmızı Günlük'e, fotoğraflarına şerh koyduğum Özgür Çakır'a, sevgili arkadaşım Pino'ya, e-posta göndererek manevi desteğini esirgemeyen blogdaşlarıma çok teşekkür ediyorum.

Ancak, bu konuda bir kaç şey daha söylemek istiyorum. Ocak 2010'da Uzağa Giden Kadın 3. yaşını kutlayacak. Bu benim için çok önemli bir gün olacak. Neden mi?

Uzağa Giden Kadın' ı yazmayı çok seviyorum. Çünkü, öyle zamanlar oluyor ki ben hayallerimi anlatıyorum, okuyanlar gerçek sanıyor. Gerçekleri söylemeye başladığımda ise, sevgili okurum düşe saklanıyor. Kalemim düşü ve gerçeği buluşturabiliyorsa ne mutlu bana.

Uzağa Giden Kadın' ı yazmayı çok seviyorum. Çünkü, Ilgaz'la olan paylaşımlarımı yazıyorum. Canım oğlum büyüdüğünde bende bıraktığı izleri, birlikte paylaştığımız güzellikleri hissedebilsin istiyorum. Kalemim anılarımı saklamamda bir iz oluyorsa ne mutlu bana.

Uzağa Giden Kadın'ı yazmayı çok seviyorum. Çünkü, yaşamı paylaşabileceğim dostlar edinmemde bir yol oldu bana. Başım sıkıştığında ya da bir proje için destek aradığımda yakınımda olan onlarca insanı görebilmek çok güzel bir duygu. Kalemim bunca güzel insanı tanımamı sağladıysa ne mutlu bana.

Uzağa Giden Kadın'ı yazmayı bir nedenle daha çok seviyorum. Çünkü, SOSYAL SORUMLULUK PROJELERİ yapmak istiyorum. Bu sayfadan hep söyledim. Çocuk gülümsemelerinde kaybolmak istiyorum. Daha çok çocuğun masalı olsun. Memleketimin değişik yerlerine kütüphaneler kurulsun. Daha çok çocuğun okul ihtiyaçları karşılansın. Daha çok çocuk giyinsin. Kalemim benim gibi, bu işleri yapmak isteyenlerin ruhuna işliyor ve onlarla buluşmamı sağlıyorsa ne mutlu bana.

Şimdiye kadar Birmilyonkalem.com ve Uzağa Giden Kadın şemsiyesi altında yürüttüğüm projelerde:

"HER ÇOCUĞUN BİR MASALI OLMALI KÜTÜPHANE KAMPANYASI

23 NİSAN BİRMİLYONKALEM ÖZEL SAYISI

33 OKUL 3003 ÖĞRENCİ İÇİN EL ELE KIRTASİYE KAMPANYASI

ULUPAMİRDE HIRKA OLMAK KAMPANYASI

TOKAT HUZUR EVİNDE BAYRAM SEVİNCİ KAMPANYASI

ALTINA İMZAMI ATARIM DİYORSAN ANITKABİR'E GEL KAPMANYASI"

ya da kaleme aldığım yazılarda ortaya atıldığı gibi kendime "rant sağlamak", "ünlü olmak", "arama motorlarında bulunmak", "çok okunan biri olmak", "kitabımı tanıtmak için reklam yapmak" vb. gibi amaçlar gütmedim. İçinde olduğum her projeyi blog yazarları hep birlikte canla başla çalışarak başardı. Ben takım ruhuna inanan biriyim. Söz konusu işlerde, sadece süreç içinde yer aldım. Bu işlere belki biraz daha fazla zaman ayırdım ve koordinasyonu sağladım. Bu işlerde tek bir beklentim vardı "gülümseyen insanlar görmek!" Beklentim fazlasıyla karşılandı. Bana bu mutluluğu yaşatan herkese de çok teşekkür ediyorum.

Son olarak, yazılarımı beğenip sayfasına alan pek çok kişi olabilir, olacaktır da. Bu beni çok mutlu eder. Çünkü, kelimelerim bir başkasının zihninde yankı bulmuştur. Ancak, bu yankı başkalarıyla paylaşılırken de var olmak isterim.

Kimse "bir şeyi izinsiz alan" olarak anılmak istemez. Yaşanan sancılı süreç her iki tarafı da üzmüştür. Yazılarımı, dostlarıyla paylaşan blog yazarı da bana ait olan metinleri sayfasından kaldırmıştır. Kendisi, değişik sitelerde gezinirken "Uzağa Giden"'e ait yazıları gördüğünü ve sayfasında yayınladığını belirtti. Kendisinin, bu konuda hakkındaki tüm yorumları Uzağa Giden ve 1MK sayfalarında yer almaktadır.

Bu yaşadığım olay, bir gerçeği açıkça fark etmeme yol açtı. Bu platform, bizlerle vardır. Hepimizin amacı kendimizi ifade edebilmektir. Blog yazarı olarak var olabilmek için yazılan yazıları okumak, yorum bırakmak tek başına yeterli değildir. Yazılan sayfada bulunan metinleri "aslı gibi korumak" da çok önemlidir.

Eğer biz blog yazarları kendi yazdıklarımızı ve başka blogdaşların yazdıklarını koruyup gözetmezse bu işi bizim yerimize kim yapacaktır?

Saygılarımla