İsmim Emel KARATAŞ 37 yaşında 2 çocuk annesiyim. Belediye'de çalışıyorum.
Nasil meme ca teshisi konuldu?
Ben rahatsızlığım tesadüfen banyoda duş alırken elime gelen bir kitle ile öğrendim...Hemen birşeylerin yolunda gitmediğini anladım. Ve ağlamaya başladım...Oğlum geldi "annecim ağlama" diye beni teselli etti. İşte o anı hiç unutamam.
İlk sonucu aldığımda artık hayat benim için bittiğini düşündüm ve sürekli uyudum. O an için hiçbirşey düşünmek istemiyordum...
-Ne kadar benzer bir hikaye. Bende aynı şekilde elime gelen bir kutle sonrasi yapılan tetkikler ile öğrenmiştim.
Hayat bize istesek de istemesek de sürprizler sunuyor. Bu surecte yaşadığınız olumsuzluklar oldu mu ?
Eşimin ailesi ve kendi ailem toplandılar ve bana destek oldular. Herkes şoka girdi tabiki...Eşimin fazla bir desteğini göremedim...Ama çokta umursamadım...Çünki yanlız değildim. Eşimin hiç birşey yokmuşcasına davranması benim için çok büyük olumsuzluk oldu.
Sorguladınız mı basiniza gelenleri?
Sorguladınız mı basiniza gelenleri?
Evet sürekli ben "kime ne yaptım ? kime kötülük yaptım ? suçum neydi ? cezam neydi ? neden niçin sürekli bunları düşündüm... Ama cerrah doktorum sağolsun o dönemde psikolojik destek almamı önerdi. Bende hiç vakit kaybetmeden Psikiyatriste gittim ve destek aldım.
Tedavi ne zaman bitti ? Yaşam ve düşünce tarzınızi nasil etkiledi?
Biteli 26 gün oldu... Dansım bittiğinde mutluydum. Fakat gelecek kaygım oldu. "İlerde tekrar eder mi? ederse naparım ? Kafam çok karışıktı ...Çünkü benim özel ulaşabileceğim doktorum yoktu. Tıp fakültesi bilirsiniz ... Yaşamdaki yeni düşüncelerim eskisi kadar herşeyi kafama takmıyorum sadece kendimle ilgileniyorum...
Kanserle dans edenlere önerileriniz var mı ?
Kanserle dans edenlere önerileriniz var mı ?
*Eve kendini fazla kapatmasınlar. *İlacın yan etkilerini de kafalarına takmasınlar. 1 hafta sonra hepsi geçiyor. *Umutlarını hiç kaybetmesinler, *Birşeyler ile muhakkak oyalanmaya çalışsınlar...
Bundan sonraki yaşamınız için düşünceleriniz nelerdir ? neler yapmak istiyorsunuz ?
Kanser sonrası hayata kocaman MERHABA dedim. Tabiki benim burda daha çok işim var bitmedi gibi düşündüm ve ALLAH SEVDİĞİ KULUNA DERT VERİRMİŞ. İMTAHAN OLUYORUZ diye düşündüm. Ve artık SINAVIM BİTTİ dedim.
Yapmak istediğim;
*Daha çok gezmek, *Eskisi kadar titiz olmamak, *Sürekli gülmek, *Oğlumun derslerini yapmış ya da yapmamış olmasıni artık umursamamak, *Daha bunlar gibi hayata dair pek çok şey...
Tabiki kocaman fark var. Önceleri sudan çıkmış balık gibiydim. Baktım ki; tek ben değilim ve önce dansını bitirmiş insanları gördüm. Gayet iyilerdi ve bana moral verdiler...Sizde onlardan biri olarak bana moral depoladınız. Ayrıca size de teşekkür ederim...
Bende şimdi dansına devam eden arkadaşlara kocaman bir moral veriyorum. ASLA VAZGEÇMEYİN. HERŞEYE YENİDEN BAŞLAMAK SİZİ MUTLU EDECEK...
Kanserle Dans Ailesine söyleyecekleriniz var mı ?
*GÖKYÜZÜNE BAKIN VE SÜREKLİ GÜLÜMSEYİN ÇOK İYİ GELİYOR, *SIK SIK DIŞARI ÇIKIN VE DERİN NEFESLER ALIN, *HAYAT ÇOK GÜZEL VE BİZİM GİBİ DANS EDEN İNSANLARLA GÖRÜŞÜN AMA OLUMLU OLAN İNSANLARLA. BAZILARIDA KÖTÜ ELEKTİRİK VERİYOR VE ENERJİNİZİ ALIYOR. *HAYAT ÇOK GÜZELLLLL VE SABRIN SONU SELAMET. *LÜTFEN ALDIĞINIZ İLAÇLAR KİŞİLERDE AYNI TEPKİYİ VERMİYOR BAŞKALARININ DEDĞİNE KULAK ASMAYIN ...
Emel hanım inanın görmediğimiz ama yüreğimizde aynı ritmi yaşadığımız o kadar çok arkadaşımız var ki; hiç yalnız değilsiniz. Yeniden doğuşunuz sağlık ve mutluluklarla dolsun...
Sevgiler
Zambak KAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder