10 Temmuz 2013 Çarşamba

Teşhis Konulduğu Gün Kendinize Bir Mektup Yazsaydınız Ne Derdiniz? Merve Aközcan



Herşey bir doktor kontrolüyle basladi. Sonucun böyle olacağını asla aklımıza getirmemistik. Duydugumuzda inanamadik, Saka gibi geldi bize. Nasıl olabilirdi? Senelerdir icinde seninle beraber olan bu hastalık en ufak bir belirti göstermemisti. Hemen ameliyat oldun.Hersey cok güzeldi. Hayat mücadeleye değerdi sevdiklerin ve seni sevenler ve herseyden önce kendin icin.

O soku atlattık, Asla yasamaktan, eğlenmekten vaktimizin degerini bilerekten mutlu olmaktan vazgeçmedik. Moral bozukluklarını,bizi üzen seyleri çıkardık hayatımızdan.

Aradan zaman gecti nüksetti. Ikinci ve inanması güc bir şok daha. Hayal kırıklığı...Gene dedin ki kendim icin, ailem icin bunun üstesinden gelecegim. Mücadeleye devam ettik asla vazgecmedik. Mutluyduk . Bazen hayat bize izin vermiyor. Yasanması, dayanmasi güc acılar yasatabiliyor.

Kimse kendini bir baskasıyka kıyaslamamalı. Herkesin tedavi süreci, bünyesinin tedaviye cevabı farklı. Hayat kıymetli anlardan ibaret, bu yüzden ne yaşarsak yaşayalım asla mücadeleden ve mutluluktan vazgecmeyelim. Zor günleri en sevdigimiz insanlarla elele vererek, mutlu olarak üzülüp karamsar olmak yerine umutla  gecirebiliriz.

Yaşamı kendinizi sevmekten asla vazgecmeyin, zaman akıp gidiyor ve  geri gelmiyor istediklerinizi yapın.  Neden demeyin bu soruların cevabı inanin bulunmuyor.

Nedenler bitmiyor. Sadece üzüntü veriyor insana. İyi düşünün sonucta iyi olsun.

Sevgiler....

 

Engin Merve Aközcan


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder