İlk Teşhis Konulduğunda Ne dediniz? Nasıl Tepki Verdiniz? Kanserle Dans Ortak Paylaşım

Fotoğraf: Melike Yürük

Coğu kisi ilk teşhis konulduğu an çok büyük bir şok yaşıyor. Sizin ilk reaksiyonunuz/tepkiniz neydi?

Kanserle Dans ailesinin bu soruya Facebook sayfamızda verdiği cevaplar  tek tek kalbime dokundu. Cesaretiniz, gücünüz, aklınız, insanlığınız önünde saygıyla eğiliyorum.

İzninizle yazdıklarınızı blog için derledik.

ebru

Elvan F.:

Genel kontrol için ultrason çeken pratisyen radyolog eğer biyopsi isterlerse biz burada herşeyi kolayca yapıyoruz dedi. O an işte kanserim dedim. Ultrason sonucumu doktora gösterdim ve mesai bitmesine 10 dakika vardı ertesi günde 1 mayıs resmi tatildi. Biyopsi yapılması gerek dediğinde bu kez kesin kabullendim. Şanslıydım çünkü devlet hastahanesi olmasına rağmen benimle ilgilenen bir doktorum vardı. Ve mesaisi bitmesine rağmen 2 saatini bana harcayarak biyopsimi yaptı 5 gün sonra sonucun cıkmasını sağladı. Ailem arkadaşlarım hayır bir şey çıkmayacak diyorlardı ama ben biliyordum ve ağlıyordum. Arkadaşımla sonucumu almaya gittim ve evet sonuc beklediğimiz gibi dedi tedavinin nasıl olacağı hk bilgi verdi. Ben yine ağlıyordum. Duygu doktor ne dedi duydunmu dediğimde bilmiyorum başımdan kaynar su döktüler sanki hatırlamıyorum dediğinde kahkahayı patlatmıştım. =)

Özge A.:

ağladım çok ağladım bıraktım kendimi hıçkıra hıçkıra ağladım..

(ilk ve son ağlayışımdı ona, ben önce keşfettim sonra sabrettim ve inat ettim! geldiği gibi gidecek gitmesini bilecek)

Akgül K.:

Annem 38 yaşında çok ağır şekliyle kanseri yaşamıştı,uzun seneler tadavilerle atlattı.Sonra babamı maalesef kaybettik kanserden.Erken teşhisin önemini anlamıştık..Ben erken teşhis edilerek ameliyat oldum onun için tevekkülle karşıladım.Ameliyat sonrası tedavilere gerek duyulmamıştı,senelik kontrollere gitmem söylendi.İlk iki seneden sonra kontrölleri ihmal ettim ve dört sene sonra yeniden nüksetti.Tedavilerle atlattım çok şükür ve hala kontröllerime devam ediyorum..İhmal yok artık.. Bütün kanser dansçılarına sağlıklar diliyorum..

Asli Y:

Illk duydugumda icimden "biliyordum" diye dusundum, halbuki tum tahminler kanser olmadigim yönündeydi. Sonrasinda " bu dunyaya iyi, anlamli ne birakabildim" diye düsünüp agladim, arkasindan mücadele, kabullenme ve umut geldi.

2.5 yil sonra kontrol sonuclarini almaya giderken "Allah'im senden ne gelirse kabulum, sonuc kotu de gelse benim icin sen en hayirlisini yapmissindir" diyerek karsiladim gelen nuksu, aglamadim, dansa devam ettim sadece..

Aydan O:

ilk duyduğum anda çok soğukkanlıydım ama tedavi planını öğrendikten sonraki bi kaç gün ağlamadan duramadım.. daha sonra gene soğukkanlılığımı korudum çünkü en sinir olduğum şey güçsüz olmak :)

Sultan D.:

İlk çok kötü o an annem ve yıllarca hastahanelerde yaşadıklarımız geldi gözümün önüne daha sonra dedim ki kendi kendime yaşamak için ve savaşmak için çok daha nedenlerin var sultan diyip evdekileri ben teselli ettim :))

Derya C.:

benim 1,5 yaşında kızıma medulablastom teşhisi konulduğunda doktora tek söylediğim ama o daha çok küçük demek oldu ve ayaklarımın bağı çözüldü inanın doktorda benden farklı bir durumda değildi ilk şoku atlatmak bir iki günümü aldı derya toparlan şimdi dans etmek zamanı dedim..

Heran P.:

doktorum bana yıllardır bu kitlelerin asla kansere dönüşmeyeceğini,içimin rahat olması gerektiğini söyledi. gerekli tetkikleri yapmadan beni ameliyat etti. kivi büyüklüğünde kitle çıkardı. kitleyi yanımda makasla kesip ne kadar temiz olduğunu anlattı. o kitle patalojiye gitti. doktorum bana 15 gün söyleyememiş. dikiş yerimi kontrole gittiğimde biraz konuşacaz dedi. o anda anladım. kız kardeşimle birbirimize baktık, donduk kaldık. taksiye binip eve gelirken bütün sevdiklerimi aradım, hepsi eve geldiler. bir hafta ağır bir depresyona girdim. 7 kg verdim. büyük bir boşluğa doğru çekiliyordum. bir hafta sonra kardeşim beni zorla peruk almaya götürdü. uzun saçları olan bir peruk aldık. kardeşim eve gidene kadar tak, kafanda dursun bakalım nasıl olucak dedi. yarım saat sonra evdeydik ben birden kendimi toparladım. 3. evre meme ca idim. yoğun ve zor tedavi süreci başladı. şimdi metastas falan hiçbişi yok. çok sıkı kontrol altındayım. 3 ayda bir kontrollerim devam ediyor. iyiyim. ailem ilk doktorumu dava etmek istedi ama ben kabul etmedim, allaha havale ettim. umarım kanser beni bir daha dansa kaldırmaz...

Zümra Ş.:

kötü sonuç alacagim hic aklima gelmemisti.sonucu gosterip mesai bitisi annemle alısveris programi yapmistim. sonuc malign tumor cikinca hastanenin buyuk bir koridoru var oraya ciktim annemi aradim ve hickira hickira agladim konusamadim....... ve hayat program yapmaya gelmiyormus :-)

Merve A.:

Gülümsedim tedavi planını dinledikten sonra annemle babami ben avuttum diyebilirim saçma gelecek ama zayıflayacağım icin mutluydum:D

Mehmet:

Agzimdan sadece "mevlam neylerse guzel eyler" sozu cikti:) derdi veren rabbim dermani da verecektir.

Hediye A.:

Sadece daha yapacak o kadar sey oldugunu farkettim.Aglamadim sadece tedavi plani yaptim.sure verdim kendime.bu surede kanserle dans ettim.tam dusundugum zamanda dansi bitirdim.kimseden de saklamadim.hem dualarini aldim hem bilinclendirdim onlari.Oglum universiteye baslayacakti kizimda daha ergen olmamistim.bu heyacanlari bir anne olarak yasamak istiyordum.cok sukur atlattim.Zor cok zor bir donem ama geciyor.İnsanin birde cok sevdikleri hep yanindaysa harika.Artik nasil yasamak istiyorsam oyle yasiyorum.Kendi isteklerim on planda.Umarim bu yolda olanlarda benim gibi guzel sonuclar alirlar.Hic unutmuyorum sevgili doktorum Derya Selamoglu ameliyatimin ertesi gunu cok acim oldugunu soyledigimde bana ellerini yanaklarima koyup gececek her gun daha iyi olacaksin demisti.Onun o dokunusu bana yetti.gercekten sabir geciyor iste boyle cok uzun bir yazi oldu.devam edicem yazmaya bekleyin:-)

Seviye Ç.:

ilk doktor yüzüme söyledi dünyam yıkıldı duyduktan sonra arabaya bındım eve gelene kadar agladım 2 yıl adını bile söyemıyorudum çok sonraları kabulanmeye başladım ben kanserin diyebildim sonra ben senı yenecem dedim o bün bu gün benım birakmadı benım mifarim ama bu günlere göre şimdi daha mutlu daha cesaretıyım

Tülin A.:

İnsan inanmak istemeye görsün hep bir bahane bulur. Benim cerrahım hiç bir zaman kanser lafını ağzına almadı bana söylediği tek şey ne kadar şanslı olduğumdu. Şans evet ben şanslıysam demek ki kötü bir şey yoktu. Sonra kötünün iyisi lafı geçti bende yine tık yok. Aklım kötüye çek git diyor ben iyiyim. Cerrahım radyoterapiye bile gerek kalmayabilir dedi ve beni onkolojiye sevk etti. Hala ben üstüme kondurmuyorum gidicem ve doktor bana erken teşhis çok şanslısınız kemoya radyoya ihtiyaç olmayacak diyecek bu benim bana söylemesini istediğim sözcüklerdi. Neyse uzatmayayım onkolojiye gittim doktorun odasına yanlız başıma ve dosyalarımla girdim. Kadın dosyaya baktı şu kadar kemoterapi o an bende ipler koptu doktor konuşuyordu ama ben duymuyordum bu ne kadar sürdü bilmiyorum ama benim için çokkkk uzun sürdü. Neden sonra kulaklarımın uğultusu çınlamaya dönüştüğünde yavaş yavaş doktorun sesini yeniden işitmeye başladım. Ne mi yaptım duygudan nasibini almamış doktor olacak şahsa hiçbirşey söylemeden dışarı çıktım. Ayaklarım titreye titreye annemin yanına gittim. Erken teşhis ama doktor riske atmak istemediği için kemoterapiyle başlıycaz dedim. Eve dönene kadar hep konuştum hiç susmadan çünkü susarsam boğazımdaki düğüm beni boğacak zannettim. Geldi geçti ama zor oldu.

Murat G.:

sonuç almaya gittiğimde aklımdan böyle bir hastalık olacağı geçmiyordu tek başımaydım kanser olduğunu söylediğinde doktor bir gülümseme aldı beni daha küçüğüm nasıl bi tedavidir nedır hangi doktor a gidilecek bilmiyorum..sonuçla hastalığın adınıda bi kagada yazdırarak internete koştum ne varsa internette vardı yıne kimileri ölümcül yazmış kmileri basıt bır hastalık annem ler sordugunda onlara ben kansermışım nasıl dyecegım bunu cok düşündüm zor oldu söylemek .. ama benım aklımın bır köşesinde herzamn bulunan Allah sevdiği kuluna dert verir sözü beni hep gülümsetti ve umudumu hiç yitirmedim bu yuzden ..

Birgül C.:

Hic terapi yapmazsam kac yil yasarim sorusunu sordum. ..

Ekrem B.:

18 YAŞINDAYIM DAHA YA DEDİM 18 YAŞINDA NE ŞİMDİ ŞAÇLARIM DÖKÜLECEK Mİ... ARKA FONDA DA HAYATIMDA EN ÇOK SEVDİĞİM MÜZİK HAFİFTEN ÇALIYO O AN ANLATILMAZ Bİ KARA PERDE İNDİ BEYNİME

Filiz K.:

Samsundaydim kardesim gelmelisin dedi ucaktan indigimde eve gidene kadar kardesim yolda durumu sogukkanlilikla bana anlatti agladim yolboyu yinede umit ettim..sabah hastanededr..ameliyatla acariz damarlara yapisiksa kapatiriz hasta kisa surede kaybederız... annemde karsidan bana dogru geliyordu hicbisey belli etmemeye calistim biseyin yokmus annem cok sukur derken hickira hickira aglamk arasi bir duygu ....ama dr dedigi gibi olmadi annem in ameliyati cok basaroli gecti ama dr ve o hastanede degil tabiki cok isterdim annem hic ogrenmesin ancak cevre sagolsun olumsuz etki yapti :((((

Nilgün A.:

biz babamda yaşadık...hastalığın isminden karşılıklı olarak hiç bahsetmedik...o da konuşmadı..bizde kansızlık dedik...zaman zaman kan verildi...

Ünal Y.:

anlamsızca tebessüm ettim ...;-))))